Wisten jullie al dat de bomen in Amsterdam Oost truien om hun bast dragen en de zogenaamde fietsnietjes in Westerpark ook? Bij mij kwam de vraag op waar die liefde nu vandaan komt om de wereld te verbreien? Hebben mensen tijd over? Of wol? Of zijn ze het gewoon beu om wéér die pannenlap in elkaar te klussen? Of er is gewoon een coming out gaande, die wel heel letterlijk is genomen? Vrolijk is het wel, in ieder geval zolang de zon schijnt en de kleurige dikke garens mooi uitkomen in het stadse leven. Maar wanneer het regent, zoals nu, weet ik niet echt of het er gezelliger van wordt, want wol krimpt dan toch? Of gaat vervilten? Well, let's keep it positive, het is gewoon supercosy : )!
In Linda magazine stond ook al iets over deze breikunsten. En daarin stond dat onder andere ontwerpsters Carol Hummer en Magda Sayek graag buiten exposeren. Hieronder wat grappige voorbeelden van deze hippegeitenwollensokkenhobby. Meer vind je op sites zoals who dunn knit, knit the city en deadly knitshade.
No comments:
Post a Comment